Door: Joris Leijten
Iedereen wil graag een veilig huis thuis. Een veilige plek waar je kan doen wat je wilt. Kinderen hebben ook zo’n veilige plek nodig, een plek waar ze zich binnen de huiselijke omgeving kunnen terugtrekken. Meestal is dat de eigen slaapkamer of een boomhut in de tuin. Voor Meisje Bloem is dat de zolder van haar huis. Het is de plek waar ze graag speelt, iets ervaart en zichzelf is. “Meisje Bloem wijst om haar heen. Er staan allemaal dozen met spulletjes. ‘Die spulletjes liggen te wachten’, zegt ze, ‘over die spulletjes denk ik na.’ Meisje Bloem zegt: ‘Het is leuk op zolder, maar soms wel een beetje eng.’ Meisje Bloem zegt: ‘De zolder is mijn liefste plek in ons huis. Ik ben er vaak. Niemand ziet me daar.’ Ze zegt: ‘Ik ben daar helemaal alleen. Ik kan op zolder doen wat ik wil ’(2. De dozen). Als we het prentenboek Meisje Bloem lezen, zijn we intiem te gast in haar domein. Het is haar plek die haar ouders accepteren en respecteren. Het is een plek waar ze kan weg dromen in haar eigen wereld en haar eigen waarheid.
In een veilige plek is het mogelijk om zowel te lachen als te huilen. Er kan gelachen worden als ze blij is over de verrassende situatie als een bloem water spuit (28. De spuitbloem). Maar ook getreurd bij een zielig verhaal van een hondje dat alleen is ( 21. Het Muziekding). Of bang als ze droomt dat ze een worstenboordje is in een winkel en bijna wordt opgegeten (38. De deken). Of ze is boos op het feit dat haar ouders “altijd” moeten werken, terwijl zij wil spelen met hen (26. De hoed). De auteurs zelf gaan niet diep in op de gevoelssituatie; ze laten Meisje Bloem aan het woord. Het moment is een verwerkingsmoment voor haar. Ze kan daarna weer verder met haar eigen antwoord.
Normaal is, dat alles in een eigen domein bekend is. Iets wat bekend is maakt het veilig. Voor Meisje Bloem is de plek veilig omdat het de zolder van haar eigen huis is. Maar de spullen zijn voor haar wel nieuw. Ze is nieuwsgierig naar de spulletjes in de verschillende dozen die haar ouders hebben bewaard op de zolder. In elk verhaaltje gaat ze op ontdekking met vragen over het ding en speelt ze de situatie met haar pop om ervan te leren. De regelmatige gang naar de zolder blijft een veilig patroon voor haar: van het vinden van een nieuw voorwerp, het erover nadenken, spelen en conclusie trekken op dezelfde locatie. Uiteindelijk zijn er 52 gevonden voorwerpen en dus 52 verhaaltjes met een conclusie in het prentenboek terecht gekomen Iedereen gun je een veilige plek waar hij of zij met haar speelgoed of poppen kan spelen en zijn ervaringen kan verwerken. Iedereen groot en klein verdient zo’n veilig honk. Uitgeverij Joleijt geeft met haar boeken een platform aan mensen en hun domein. Meisje Bloem, Madame Poubelle, Meneer Boek en binnenkort in een hele nieuwe serie leesboekjes Vrolijk leren aan Fleurtje en Floor. De boeken van Joleijt laten het domein van andere mensen dan onszelf zien. Die andere mensen kunnen ons inspireren, dat is de doelstelling van de uitgeverij.