Door: Joris Leijten.
Meisje Bloem voelt zich groot; wil graag meepraten. Ze is wijs en scherp van geest. Volgende week woensdag mogen volwassenen, boven de 18 jaar, naar de stembus voor de Tweede Kamerverkiezingen.
Ze kiezen de mensen die voor hen in de Tweede Kamer mogen meepraten in het regeringsbeleid. Alle politieke partijen hebben andere plannen voor de toekomst.
Meisje Bloem is nog te jong om te mogen stemmen. Maar ze vindt het vast wel interessant. Ze ziet op tv allemaal belangrijke mensen die met elkaar praten en afspraken maken.
De politici luisteren niet echt naar kinderen. Dat leert de ervaring. Meisje Bloem zal zich daar over opwinden, zoals ze zich opwindt over Meneer en Mevrouw Jansen die niet naar haar luisteren. Meisje Bloem haalt haar neus op. Meisje Bloem zegt: ‘Meneer en mevrouw Jansen praten alleen met mijn vader en mijn moeder.’ Ze zegt: ‘Meneer en mevrouw Jansen vragen nooit hoe ik heet. Meneer en mevrouw Jansen vragen nooit wat ik leuk vind. Meneer en mevrouw Jansen vragen nooit wat ik denk.’ Meisje Bloem zegt: ‘Meneer en mevrouw Jansen denken dat ik een stoel ben. Met een stoel hoef je niet te praten… Meisje Bloem zegt: ‘Ik denk dat meneer en mevrouw Jansen alleen van grote mensen houden.’ (37. Een stoel) Meisje Bloem zal vinden dat ook politici alleen van grote mensen houden.
Meisje Bloem zal boos zijn dat politici niet naar kinderen luisteren, net als zij boos was toen die keer, dat zij van Lara niet mee mocht spelen. Meisje Bloem zegt: ‘Ik vind het niet eerlijk. Ik mocht niet meedoen.’ Meisje Bloem schopt tegen een doos. Ze stampt op de grond. ‘Waarom mag ik niet meedoen?’… Meisje Bloem is boos. ‘Maar Bloem, wat is dat dan, boos? Meisje Bloem denkt na over boos. Meisje Bloem zegt: ‘Boos is als het draait in je hoofd, omdat je vindt, dat het niet waar is wat ze zeggen.’ Meisje Bloem zegt: ‘Als je boos bent wil je dat die ander zegt: “Ik heb me vergist.” ’ (40. De zakdoek)
Meisje Bloem wordt gehoord door haar ouders. Ze mag op de zolder spelen.
Ze mag haar eigen mening hebben en die heeft ze. Maar andere grote mensen snappen haar niet altijd zoals meneer en mevrouw Jansen. Voeg aan die lijst van volwassenen de politici toe. In alle plannen van de partijen zitten verschillende plannen voor kinderen: over scholen, speeltuinen en kinderverzorging; maar deze plannen worden niet mét kinderen gemaakt en besproken. Daarin hebben ze zich vergist! Dat ze niet luisteren is misschien te verklaren doordat er veel belangen zijn die behartigd moeten worden van heel veel verschillende mensen. Maar kinderen zijn ook mensen; kinderen zijn “geen stoel” en bovendien zijn zij degenen die de toekomst gaan maken.
Meisje Bloem wil graag meepraten en wil dat er geluisterd wordt naar kinderen.
Wie van ons komt op voor Meisje Bloem en verheft zijn stem op woensdag 22 november 2023 aanstaande?