Door: Joris Leijten
Aan het eind van het jaar kijken we graag terug op het afgelopen jaar 2024 en vooruit naar het komende jaar 2025. Ik heb het gevoel dat het afgelopen jaar om gevlogen is.
Als kind duurde een jaar eindeloos. Een jaar begint voor kinderen niet in januari maar in augustus en eindigt in juni, met de zomervakantie. Kinderen volgen de schooljaren. Als het goed is ga je na de zomervakantie over naar een nieuwe klas op school. Dit geldt ook voor Meisje Bloem. Maar ze heeft het nauwelijks over school.
Meisje Bloem kijkt in de verhalen nauwelijks terug op haar eigen leven. Op de zolder liggen wel veel oude dingen die ze vindt en waar ze een verhaal meemaakt, maar er liggen waarschijnlijk nog geen dingen van haarzelf van vroeger. Het kan ook zijn dat ze graag zoekt naar nieuwe voorwerpen die ze nog niet kent en waar ze over na kan denken.
Ze kijkt liever vooruit. Ze wil groeien. “Ik moet eerst nog brandweerman worden en groot. En ik ook nog vader worden‘. (34. Fotoboek) “
“Meisje Bloem zou ook willen groeien. Meisje Bloem gaat staan op haar tenen. Ze wil de balk pakken boven haar hoofd, maar ze kan er nog niet bij. Meisje Bloem zet een streepje boven haar hoofd op de balk. ‘Ik ben nu groter dan het streepje van vorig jaar’, zegt ze.
Meisje Bloem zegt: ‘Ik ben nu bijna een groot mens.’ Ze zegt: ‘Grote mensen mogen laat naar bed. Grote mensen mogen zelf een snoepje pakken. Grote mensen mogen zelf weten wat ze doen.’
Maar Bloem, wat is dat dan, groeien? Meisje Bloem denkt na over groeien. Meisje Bloem zegt: ‘Groeien is als je benen groter worden en je handen. Als je benen groter worden dan kun je overal beter bij. Als je handen groter worden dan kun je verder pakken.’ Meisje Bloem zegt: ‘En je hoofd wordt groter, dan kun je groter denken.’ ” (25. Het schilderij)
Wij volwassenen weten dat het twee verschillende manieren van groeien zijn. Letterlijk groeien in lengte en grote, maar ook groeien in ontwikkeling. Ik ben inmiddels gestopt met groeien in lengte maar hoop nog wel te groeien in ontwikkeling, denken en plannen.
Het is leuk om te filosoferen in deze Bloemetjes om mijn gedachten in combinatie te brengen met de gedachten van Meisje Bloem.
Afgelopen jaar heb ik met plezier dertien Bloemetjes geschreven en twaalf Bloemetjes werden geschreven door Clémence Leijten (vanaf Bloemetje 116) in het kader van het prentenboek Meisje Bloem. Ze zijn allemaal nog terug te lezen op de website.
Ik ben heel benieuwd naar de toekomst en de vraag: hoe lang we hiermee kunnen doorgaan. Ik vind het leuk dat de Bloemetjes goed gelezen blijven worden.
Afgelopen jaar hebben we ook een ander boek gepubliceerd “Ben je boos pluk een roos…” Het is een boek geworden met ‘praatverhaaltjes’ om door te praten over de oplossingen van de boosheid van de hoofdpersonen.
Ik hoop mij creatief en inhoudelijk te blijven ontwikkelen. Dat doe ik met Joleijt educatieve producten; interessante projecten met een maatschappelijke inhoud.
Ik houd ervan om bezig te zijn met de geschiedenis en het uitdragen van de kennis hierover. Het kan zijn over de middeleeuwen in een marskramer kostuum, of in het kader van de Gebroeders van Lymborch, of in het kader van de Tweede Wereldoorlog bij de Valkhofbunker, beiden in Nijmegen.
Of betrokken bij de migranten van Stichting “Goshamadeed” waarmee ik wekelijks Meisje Bloem lees en toelichting geef. Onlangs ben ik toegetreden tot het bestuur van deze stichting.
Ik laat me voor het komend jaar 2025 verrassen. We zijn al wel bezig met een nieuw praatverhalen boek over het thema “Blij”. We weten nog niet of dit boek komend jaar al gepubliceerd wordt. Het is zeker een Gebroeders van Lymborch jaar in Nijmegen met verschillende evenementen en een tentoonstelling in Noord – Frankrijk in kasteel Chantilly met hun originele werk, waar ik graag naar uitkijk. Ik weet nog niet waar ik als middeleeuwer ga rondlopen. En het “Toen festival” over de geschiedenis in oktober is ook iets om naar uit te kijken. Allemaal verheugpunten!
Ik wens jullie allemaal een gezonde start van 2025 mét verheugpunten .